İnsanlar,
Güzellikleri için kullanılıp,
Sonra bir kenara atılanlar…
Bir güzellik denizi, tersine akıyor,
Nehirlere karşı,
Geriye doğru yolculuk ediyor
Hiç nehir kalmayana dek…
Kuru, çıplak,
Nehir’in yatağında…
Hayal edebilir misin?
Eder miydin?
Unutulmuşların, çirkinlerin arasında,
“Terk edilmişlikler” yatağında…
Zaman, atılmış,
Sonsuz ve kesin,
Zaman bile bir gün gelir, çirkinleşir…
Ve sen, “sevgilim,” diyorsun,
Güzellik denizindesin.
Bana gelir misin?
Atılmışların yatağına,
Kalbimi ve ruhumu al,
Ve beni kendine ait kıl!
Beril Yabar
