Yalnız Kadın

Yalnız kadın,

Mutlu kadındır!

Umutlu kadındır,

Ya kendini arıyordur,

Ya da bulmuştur!

İçinde bir yangın varsa söndürmeye çalışıp, suya koşuyor,

Boğuluyorsa karaya yüzüyordur…

Yalnız kadının korkusu yoktur,

Korkacaksın asıl sen ondan,

Cesurdur bir kere,

Gözü pektir,

Kaybedecek bir şeyi yoktur,

Kaybettiği kendisini elbette bulacaktır!

Yalnız kadın yazar,

Aklında tuttuklarını hatırlar,

Oyunlar kurar,

Devamlı üretir,

Narsistir biraz,

Öyle olmasa hayatta kalamaz!

Herkes ona acırken,

O mutludur!

Onun için dışarıdan nasıl göründüğü değil,

İçerden dışarıya nasıl baktığı önemlidir.

O olduğu gibidir!

Yalnız kadın eninde sonunda hepimizin,

Doğduğu gibi yalnız gideceğine hazırlıklıdır!

Tek başınalığın gücüne erişmiştir,

Artık korkularıyla ölmeden önce yüzleşmiş,

Herkesten bir adım ötede olduğunu

Bilmekte ve sağlam basmaktadır!

İstediğiyle görüşür, istemediğini siler!

Hayat bir seçimse,

Tüm oyları bağımsızdır,

Aday adayı odur,

Kimsenin gölgesinde yaşamaz!

Beril YABAR