Güneşe vuruyor yüzün
Sonra bana bakıyorsun
Fırtınalar kopuyor içimde
Seni seviyorum deyip geçemiyorum
Durup dalıyorum deniz gözlerine
Aşkından ölmek ne kelime!
Ölüp ölüp diriliyorum.
Yanıp kül olup
Küllerimden yeniden doğuyorum.
Olağanüstü bir şey...
Sen kendi yolunu bulmaya çalışan küçük çakıl taşımsın,
Bense seni bekleyen büyük okyanus...
Vuslata erince,
Küçük yüreğinin büyük gücüyle
Her yerimi seveceksin...
Gülüşmelerimiz,
Sevişmelerimiz yankılanacak,
Beni ben olduğum için isteyeceksin...
Oysa şimdi...
Bir adam
Ve bir kadın
Yatakta,
Uyuyor...
Ayrı şehirlerde,
Farklı dünyalarda.
Ve bir gün,
O dünya birleşiyor...
Sona ermiyor günler,
Gecelereyse artık,
Düşmüyor yalnızlık...
Anladım ki karamsar şiirler,
Beni böyle yapan.
Mutsuz şiirler...
Bitsin gitsin,
Gece yarısı basan kâbuslar!
Güzel...
Martılar deniz müptelası,
Yanarken aşktan cayır cayır,
Miami semaları...
Adeta yangın yeri gün batımı,
Arenadaki boğalar kadar kızgın bu şehir,
Gönlümün derin yarası, kan kırmızısı...
Bense gölgemin karasındayım,
Mum ışığında çivitle...
Günlerdir aç, susuz,
Şiirsiz ve sensiz kaldı...
Farkında mısın?
Sen koşuşturmacadasın hayatla diye,
Hayatı kıskanırım da, hiç kimselere söyleyemem.
O yüzden sensiz ve sessiz ağlıyorum,
Can parçalarım kırık kırık,
Can'ım Canın'a...
Yalnız kadın,
Mutlu kadındır!
Umutlu kadındır,
Ya kendini arıyordur,
Ya da bulmuştur!
İçinde bir yangın varsa söndürmeye çalışıp, suya koşuyor,
Boğuluyorsa karaya yüzüyordur...
Yalnız kadının korkusu yoktur,
Korkacaksın asıl sen ondan,
Cesurdur bir...
