Bir adam
Ve bir kadın
Yatakta,
Uyuyor...
Ayrı şehirlerde,
Farklı dünyalarda.
Ve bir gün,
O dünya birleşiyor...
Sona ermiyor günler,
Gecelereyse artık,
Düşmüyor yalnızlık...
Anladım ki karamsar şiirler,
Beni böyle yapan.
Mutsuz şiirler...
Bitsin gitsin,
Gece yarısı basan kâbuslar!
Güzel...
Martılar deniz müptelası,
Yanarken aşktan cayır cayır,
Miami semaları...
Adeta yangın yeri gün batımı,
Arenadaki boğalar kadar kızgın bu şehir,
Gönlümün derin yarası, kan kırmızısı...
Bense gölgemin karasındayım,
Mum ışığında çivitle...
Günlerdir aç, susuz,
Şiirsiz ve sensiz kaldı...
Farkında mısın?
Sen koşuşturmacadasın hayatla diye,
Hayatı kıskanırım da, hiç kimselere söyleyemem.
O yüzden sensiz ve sessiz ağlıyorum,
Can parçalarım kırık kırık,
Can'ım Canın'a...
Yalnız kadın,
Mutlu kadındır!
Umutlu kadındır,
Ya kendini arıyordur,
Ya da bulmuştur!
İçinde bir yangın varsa söndürmeye çalışıp, suya koşuyor,
Boğuluyorsa karaya yüzüyordur...
Yalnız kadının korkusu yoktur,
Korkacaksın asıl sen ondan,
Cesurdur bir...
